اختلال صوتی برآمده از تنش عضلانی(MTD) به دلیل تنش بالای عضلانی، جنس صدا را تغییر می‌دهد. دلیل اصلی آن هم تنش عضلانی در داخل یا اطراف حنجره است. این تنش اجازه نمی‌دهد صدا کارکرد مؤثر خود را داشته باشد. در تعریف دیگر، اختلال صوتی برآمده از تنش عضلانی(MTD)، الگوی نادرست استفاده از عضلات است که می‌تواند در زمان التهاب حنجره به وجود بیاید و حتی بعد از اینکه ورم تارهای صوتی از بین رفت، همچنان باقی بماند!
این اختلال به دلیل استفاده بیش‌ازحد از صدا و بروز هم‌زمان سایر بیماری‌ها نیز می‌تواند ایجاد شود؛ درواقع اختلالات پزشکی مربوط به صدا بیشتر در افرادی که بیش از سایرین از صدای خود استفاده می‌کنند، به وجود می‌آید؛ معلم‌ها، خوانندگان، گویندگان، اپراتورهای مرکز تلفن و سخنران‌های حرفه‌ای از آن جمله‌اند.
نشانه‌های MTD (اختلال صوتی)
– صدای خشن، زمخت و گوش‌خراش؛
– صدای ضعیف؛
– صدای حاوی نَفَس؛
– صدای خسته؛
– صدای فشرده؛
– صدایی که سخت از دهان بیرون می‌آید.
صدایی که ناگهان بریده و شکسته، زیر و بم یا کاملاً محو می‌شود؛ یعنی به زور از حنجره بیرون می‌آید و بسیار ضعیف است نیز، به اختلال صوتیMTD دچار است. در این حالت بیمار حین صحبت یا آواز خواندن، در گلوی خود درد یا تنش احساس می‌کند یا گلویش زود خسته می‌شود.
تغییرات فیزیولوژیکی صدا
– افزایش تنش عضلات در جلوی گردن و عضلات گلو؛
– محدود شدن طیف حرکتی گردن؛
– کاهش کیفیت صدا؛
– کاهش حجم صدا؛
– بالا ماندن حنجره و استخوان لامی؛
– افزایش عدم تعادل عضلات، طرز قرارگیری نادرست و استرس.
نقش فیزیوتراپیست در درمان MTD
یکی از وظایف مهم فیزیوتراپیست‌ها توجه به حرکات است؛ اینکه دریابند چه چیز در حال حرکت است و چه چیز حرکت نمی‌کند و دلیل آن چیست؟
در اختلال صوتی برآمده از تنش عضلانی، تصور می‌شود طرز قرارگیری عضلات ایده‌آل نیست و عضلات جلوی گردن و گلو با تثبیت‌کننده‌های گردن و کتف هماهنگی لازم را ندارند. این عدم تعادل عضلانی باعث می‌شود در استخوان لامی، فک، مهره‌های گردن و کتف محدودیت ایجاد شود.
در فرایند فیزیوتراپی برخی از عضلات آرام و برخی نیرومند می‌شوند. به‌طور کلی قرار است کنترل وضعیت قرارگیری بهبود یابد و شیوه نفس کشیدن و تمدد اعصاب نیز آموزش داده شود.
فن کاهش بار صدا
صدای خوانندگان، سخنران‌ها، معلم‌ها، فروشندگان، اپراتورهای مرکز تلفن و…؛ همیشه در معرض مشکلات گوناگون قرار دارد. نیاز به بیرون دادن صدا در محیط‌های شلوغ موجب می‌شود عملکرد تارهای صوتی، عضله حلق و عضلات اطراف حنجره مختل شوند.
این مسأله باعث می‌شود طنین صدا، دامنه صدا و کیفیت صدا یا به‌طور کامل از دست برود یا تغییر کند یا با مشکلات عدیده مواجه شود.
شاید فکر کنید یک متخصص گوش، حلق و بینی، مربی صدا یا گفتار درمانگر بتواند مشکلات موجود در صدا را برطرف کند.
بله درست است. این متخصصان می‌توانند مشکلات مختلف مرتبط با اختلالات صدا را درمان کنند. متخصص گوش، حلق و بینی از لارنگوسکوپ استفاده می‌کند تا هرگونه پُلیپ، ندول، گرانولوم یا هرگونه اختلال نیازمند به جراحی را در تارهای صوتی ببیند؛ کاری که از فیزیوتراپی برنمی‌آید.
مربی صدا نیز با استفاده از تکنیک‌های ویژه خود، کمک می‌کند حین خواندن، فشار کم‌تری به صدا وارد شود.
این را هم اضافه کنم؛ فیزیوتراپیست زمانی می‌تواند به بیمار کمک کند که آموزش‌های لازم را درباره تکنیک‌های دستی جهت آزادسازی فشار در عضلات حنجره، عضلات مفصل فکی گیج‌گاهی، ماهیچه‌های متصل به حلق، زبان، سینوس‌ها، سخت‌کام و نرم‌کام، دیده باشد.
به این تکنیک‌ها کاهش بار صدا و ماساژ لارنژیال می‌گویند. اگر مشکل اصلی از دست دادن طنین صداست، پس دلیل در سخت‌کام، نرم‌کام، سینوس‌ها و ماهیچه‌های فکی گیج‌گاهی است. از دست دادن طیف صدا، اغلب به خاطر فشار موجود در عضلات پشت و بالای حلق به وجود می‌آید که به استخوان لامی متصل هستند.
این مشکل توانایی بالا بردن حنجره و لرزش غضروف تیروئید را به سمت جلو محدود می‌کند؛ این حرکت برای رسیدن به نت‌های بالا مورد نیاز است. وجود فشار در عضلات قدامی گردن نیز سبب می‌شود گردن و سر در جای درست خود قرار نگیرند. این مسأله قدرت صدا را به‌شدت کم خواهد کرد.
منیپولیشن تراپی لارنژیال
به زبان ساده نوعی ماساژ سنگین گلو و گردن و مالش شدید خرخره (سیب آدم) است. هدف این نوع ویژه از ماساژ این است که حنجره بازیابی شود و دوباره به تنظیمات صحیح اولیه خود باز گردد.
