وقتی سر کلاس‌هایم یا با برخی از دوستان و همکارانم درباره نقش عبارت‌های تأکیدی در پیشرفت یک صداپیشه صحبت می‌کنم، با مقاومت عجیبی روبه‌رو می‌شوم!
- چرند است. جواب نمی‌دهد!
- ما برای آموزش دادن اینجا هستیم، نه اینکه بچه‌ها را بفرستیم دنبال نخود سیاه!
- استاد واقعاً به این مهملات باور دارید؟!
- خسته‌کننده است. آدم پس از مدتی از خودش و آن عبارت بیزار می‌شود!
با تمام این مقاومت‌ها، من اعتقاد دارم عبارت‌های تأکیدی مثبت در پیشرفت یک صداپیشه مؤثر هستند؛ البته به شرطها و شروطها!
اینکه بدانیم:
عبارت‌های تأکیدی چه هستند و دقیقاً برای ما چه می‌کنند؟
چگونه و چه وقت باید از عبارت تأکیدی استفاده کرد تا به نتیجه دلخواه رسید؟
پاسخ پرسش اول: عبارت تأکیدی جمله‌ای کوتاه، ساده، قدرتمند، مثبت و به زبان حال است که برای تأثیرگذاری آگاهانه بر ضمیر ناخودآگاه ساخته و تکرار می‌شود. این عبارت می‌تواند حریف سرسخت باورهای قبلی ما در زمینه‌های مختلف فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، پزشکی و حتی عقیدتی باشد.
نکته ظریف: ما همین حالا هم روزانه و ناخودآگاه از بسیاری از این عبارت‌های تأکیدی و البته اغلب منفی به قصد تخریب شخصیت و نابود کردن زندگی خود استفاده می‌کنیم!
– من بدبختم!
– من تنها و بی‌کسم!
– من شانس ندارم!
– نمی توانم یک کار را درست و مثل بچه آدم انجام دهم!
– گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه / به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد! و…
که اغلب هم با هدف آفرینش و تصویر ذهنی خداوند از ما و اراده آدمی، مغایرت دارد.
پاسخ پرسش دوم:
زمانی می‌توانیم بهترین نتیجه را از عبارت‌های تأکیدی مثبت بگیریم که بتوانیم برای آن عبارت، سند معتبر حسی در بایگانی ضمیر ناخودآگاه پیدا کنیم؛ برای مثال وقتی می‌گوییم من خوشبختم، باید مابه‌ازای آن در آرشیو ناخودآگاه ما وجود داشته باشد که معمولاً هم وجود دارد. به این عبارت ساده و در عین حال جنجال‌برانگیز دقت کنید:
– من خوشبختم.
خوب تعریف شما از خوشبختی چیست؟ داشتن بدن سالم؟ خانواده خوب؟ شغل مناسب؟ همسر شایسته؟ حال خوب؟ بودن در یک فضای شاد و مفرح؟ داشتن فرزند؟ داشتن امکانات مالی عالی؟
اگر تلقی شما هرکدام از مفاهیم بالا باشد، وقتی می‌گویید من خوشبختم، ذهن ناخودآگاه در آرشیو با عظمت خود سراغ پرونده‌های قبلی زندگی شما می‌رود و با پیدا کردن تجربه‌های شما در این زمینه آن را تأیید می‌کند؛ بنابراین در برابر آن عبارت مقاومت نمی‌کند و شما با گفتن عبارت من خوشبختم، حالتان بهتر و بهتر می‌شود.
پس حواستان باشد شما در مراحل اول نمی‌توانید از عبارتی استفاده کنید که حساسیت ناخودآگاه را برانگیزد؛ برای مثال شما نمی‌توانید بگویید من صاحب یک مازراتی هستم یا من یک مازراتی می‌خرم؛ درحالی‌که الان حتی صاحب یک پراید هم نیستید و حتی شاید برای گواهینامه هم اقدام نکرده‌اید! این عدم هماهنگی و نبود سند، موج عظیم مخالفت و تمسخر ناخودآگاه را نسبت به شما برمی‌انگیزد. به این عبارت‌ها دقت کنید:
– آره جون بابات تو الاغم نداری چه برسه به مازراتی!
– اصلاً تا حالا عکس مازراتی رو دیدی؟
– متوهم دیوانه!
و…؛
در حیطه فن بیان هم همین است. شما باید طبق اسناد و مدارک ذهن خود و مرحله‌به‌مرحله عبارت تأکیدی مثبت بسازید، آن را تکرار کنید، حسابی با آن خوش بگذرانید و پیشرفت کنید. این عبارت پس از بیست‌ویک روز، چهل روز یا نهایتاً سه ماه، به باوری محکم در شما تبدیل می شود.
من در طول سال‌ها اجرا و گرفتن بازخوردهای مثبت از عزیزانم، توانستم این عبارت‌های تأکیدی فوق‌العاده را برای خود بسازم و در ناخودآگاه خود جا بیندازم.
چهار عبارت تأکیدی فوق‌العاده نیرومند که در فواصل مختلف ابتدا تا یک هفته هر روز، بعد هفته‌ای یک‌بار و بعد در هرماه یک‌بار، آن‌ها را آرام با خود تکرار می‌کنم.
- من صاحب یک صدای جادویی و تأثیرگذارم؛
- صدای من طرفداران خاص خودش رو داره؛
- صدای من گرم و گوش نوازه، خدایا ازت ممنونم؛
- صدای من کلید ورود به قلب آدمهاییه که دوستشون دارم.
این‌ها بازخوردهای مثبتی بود که من از تهیه‌کنندگان، همکاران، مخاطبان و هنرجویان خود حین کار، به‌تدریج و با تلاش فراوان دریافت و خودم هم برای پیشرفت بیشتر، آن‌ها را بارها با خود تکرار می‌کردم. البته اوایل کار بازخوردهای منفی هم داشتم که از آن‌ها به‌عنوان سکوی پرش و پیشرفت بیشتر خود استفاده می‌کردم. چگونه؟
یک: با تمرین آن عیب‌ها را برطرف می‌کردم؛
دو: از عیب‌های خود تمایز و ویژگی می‌ساختم و آن‌ها را به نام خود ثبت می‌کردم. درست مانند خسرو شکیبایی عزیز که از سین و شین زدن خود که عیب بزرگی برای یک گوینده به شمار می‌آید، یک تمایز دوست‌داشتنی و منحصربه‌فرد ساخت و حسابی هم گل کرد!
کوتاه اینکه؛
- زمانی که صدای ما آزادشده است،
- زمانی که ما صدای خود را پذیرفته‌ایم،
- زمانی که منتقد سرزنش‌گر درون ما ساکت شده است و ما توانایی‌های واقعی صدای خود را شناختیم،
آن‌وقت بهترین زمان ساختن عبارت‌های تأکیدی مثبت است. آن‌وقت حس و انگیزه برآمده از تکرار این عبارت‌ها به‌مرور زمان دنیای شما را می‌سازد و شما را به یک ستاره تبدیل می‌کند. باور کنید صدای هرکدام از ما می‌تواند جادویی و تأثیرگذار باشد، اگر با خود در صلح باشیم، درست آموزش ببینیم و با پشتکار و علاقه تمرین‌های لازم را انجام دهیم.
