همیشه در بحث‌های مربوط به صدا گفته‌ام، موهبتی بزرگ در گلوی ما پنهان است و صدای ما گوهری کمیاب و کشف ناشدنی است. اینکه صدای ما چگونه تولید می‌شود، به تحقیقی عمیق و گسترده نیاز دارد.
مسأله مهم این است که ما نمی‌توانیم دستگاه صوتی خود را ببینیم؛ ضمن اینکه هیچ ساز ارکستری مشابهی نیز وجود ندارد که از ترکیب ساز بادی و سیمی به وجود آمده باشد. ما فقط دهان خود را باز می‌کنیم و صدای خود را به محیط اطراف و گوش دیگران می‌رسانیم.
با وجود این پرسشی که ذهن ما را به خود مشغول می‌کند، این است:
صدا چگونه تولید می‌شود؟
دانستن فرایند تولید صدا می‌تواند به شما هنرجوی فن بیان کمک کند ضمن انجام تمرین‌ها، با تصویرسازی ذهنی مناسب، از کار خود بیشتر لذت ببرید.
در گلوی هر یک از ما یک وسیله زهی شگفت‌انگیز وجود دارد که به آن فوت می‌کنیم. داخل گلویمان نیز دو مجرا کنار یکدیگر قرار دارد. قسمت جلویی هوا را از طریق بینی و دهان به ریه‌ها می‌رساند و قسمت پشتی مخصوص رساندن غذا و مایعات به معده است. بالای مجرای هوا نیز، جعبه‌ای غضروفی شکل تعبیه‌شده است که تارهای صوتی در آن جای گرفته است و حنجره نامیده می‌شود.
حنجره یا جعبه صوتی شگفت‌انگیز درون ما یکی از پیشرفته‌ترین و با کیفیت‌ترین سازها در جهان است.
درون این جعبه جادویی، یک جفت تار وجود دارد که صدا را به وجود می‌آورند. این تارها که بسیار نیرومند و پوشیده از مواد مخاطی هستند، در برابر هوایی که به آن‌ها وارد می‌کنیم، از یکدیگر جدا و به هم نزدیک و مرتعش می‌شوند.
در حقیقت این جعبه عجیب صوتی، مانند یک ساز نیاز دارد که با فوت کردن، نت موردنظر را ایجاد و لحن و شدت آن را تعیین کند.
تارهای صوتی با نحوه ارتعاش منحصربه‌فردی که دارند، واقعاً شگفت‌انگیز هستند.
پشت هرکدام از آن‌ها مقدار کمی هوا وجود دارد. وقتی این فشار هوا بیشتر از فشار هوای روی تارها می‌شود، تارها از هم باز می‌شوند، هوا را تخلیه می‌کنند و بلافاصله بسته می‌شوند. شاید باورش سخت باشد؛ اما این عملکرد به‌دفعات بسیار زیاد و پشت سر هم انجام می‌شود و در تار ارتعاش ایجاد می‌کند.
نکته مهم این است:
کیفیت صدای شما در قدم اول به نحوه به‌کارگیری تارهای صوتی و مقدار هوایی که به آن‌ها می‌دهید، بستگی دارد.
آواز رسا یا صحبت کردن خوب، زمانی اتفاق می‌افتد که هوا به شکل صحیح و به مقدار کافی به تارها برخورد کند. این اساس تمام آموزش‌های مربوط به فن صداسازی است.
